Owsiki i nicienie żyją w jelicie grubym i kątnicy. Do najczęstszych objawów posiadania owsików w naszym organizmie zaliczamy: Lęki, migrena, swędzenie odbytu, u dziewczynek „gryzienie” w okolicy narządów płciowych, moczenie nocne, rozregulowanie układu nerwowego, depresja, rozdrażnienie, kaszowate stolce, zapalenie wyrostka, bóle głowy, bezsenność, zwiększone zmęczenie umysłowe i fizyczne, neurastenia. W przeciwieństwie do wielu innych pasożytów jelitowych, owsiki zazwyczaj nie dostają się do krwiobiegu lub innych narządów oprócz jelit. Robak ten występuje w każdej grupie społeczno-ekonomicznej, jednak najłatwiej jest zarazić się w miejscach publicznych takich jak przedszkola, szkoły, szpitale. Owsiki najczęściej spotykamy u dzieci, mierzą one od 2 do 13 milimetrów. Szacuje się że do 80% dzieci między 2 a 10 rokiem życia posiada owsiki. Dzieci są bardziej narażone na zakażenie niż dorośli ponieważ nie mają jeszcze wyrobionego nawyku mycia rąk. Dorosłe owsiki zamieszkują jelito ślepe i inne części jelita cienkiego i grubego. Samica owsika pełza nocą w dół jelita grubego i przechodzi do odbytu aby złożyć tam jaja, dlatego możemy znaleźć czasami owsiki w porannym stolcu. Jedna samica może złożyć 15 000 jaj którymi można zakazić się natychmiast lub w ciągu kilku godzin.Tym pasożytem można się zarazić przez skażoną żywność wodę a nawet kurzem w domu. Dzieci mogą łatwo zarazić całą rodzinę przez wannę, sedes i pościel. Jaja są łatwo transportowane przez prądy powietrza przez co można je często znaleźć w każdym pomieszczeniu w domu; na pościeli, ubraniach, ścianach i dywanach. Można łatwo narazić się na reinfekcję nosząc te same ubrania śpiąc z zainfekowaną osobą jak również przebywanie z zainfekowanymi zwierzętami. Jeżeli jedna osoba w rodzinie ma owsiki zazwyczaj są one znajdowane u pozostałych członków rodziny.