Gronkowiec złocisty

Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus ) – gram dodatnia bakteria. Szacuje się że nosicielami gronkowca jest od 10% do 50% ludności, u części z nich nigdy nie występują objawy. Częstymi nosicielami bakterii jest personel medyczny, dlatego najczęściej do zakarzenia dochodzi właśnie tam. Jest to bakteria bardzo trudna do zniszczenia, w przeciwieństwie do innych gronkowców jest odporna na działanie wysokiej temperatury. Jeśli znajduje się na pożywieniu nie wytwarza ani zapachu ani smaku. Jeśli dostanie się do organizmu może przebywać tam w ukryciu, atakuje w momęcie kiedy układ odpornościowy człowieka jest osłabiony.

Bakterie gronkowca mogą wywoływać różne choroby:

• Najczęściej wywołują różnego rodzaju choroby skóry, (ropnie,jęczmień, czyraki,liszajec,zastrzał, zaknocica, pyodermia, zapalenie mieszka włosowego, figówka, choroba Rittera),
• infekcje dróg oddechowych, (zapalenie płuc)
• zapalenie mięśnia sercowego,żył,
• zakarzenie obrębu kostnego.
• Sepsa (w skrajnych przypadkach)

Badanie i leczenie

W medycnie akademickiej gronkowca można wykryć poprzez badanie krwi, moczu lub kawałka tkanki zainfekowanego miejsca.

Gronkowca złocistego leczy się antybiotykami. Jest to niezwykle trudne ponieważ bakeria wytwarza m.in. penicylinazę, dzięki której jest odporna na penicylinazę oraz pozostałe antybiotyki.

W Lutym 2017 roku WHO (światowa organizacja zdrowia) opublikowało listę 12 „superbakterii” odpornych na działanie antybiotyków. Na tej Liście znajduje się gronkowiec złocisty.

Historia gronkowca z gabinetu BioDetox.

Do gabinetu zgłosił się męższczyzna w średnim wieku, po zacięciu piłą doszło do zakażenia gronkowcem. Na dłoni powstały rany które nie chciały się goić. Klient przez miesiąc stosował antybiotyk w celu zniszczenia bakterii. Niestety infekcja się powiększała i przenosiła na resztę ręki.

Poniższe zdięcia przedstawiają palce klienta przed i po zastosowaniu terapii generatorem plazmowym.